Page 100 - Geleceğin İnşası Eğitim 2002-2024
P. 100

KAYNAKÇA




            Akınoğlu, O. (2005). Türkiye’de uygulanan ve değişen eğitim programlarının psikolojik                          Cumhurbaşkanlığı Kararnamesi. (2018). Bakanlıklara Bağlı, İlgili, İlişkili Kurum ve Kuru-
                   temelleri. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi,                             luşlar ile Diğer Kurum ve Kuruluşların Teşkilatı Hakkında Cumhurbaşkanlığı Karar-
                   22(22), 31-45.                                                                                                 namesi. Ankara: Cumhurbaşkanlığı.

            Akpınar, B., & Köksalan, B. (2024). Eğitimde Maarif ve Müfredat Yenileme İhtiyacı: Tür-                        Demir, S., & Fer, S. (2009). 2005 Öğretim Programını Değerlendirme Envanterinin Geçer-
                   kiye Yüzyılı Maarif Modeli Üzerinden Teorik Bir Analiz. Journal of History School,                             lik ve Güvenirlik Çalışması. Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,
                   17(LXVIII), 27-48.                                                                                             6(2), 186-210.

            Akpınar, B., Özer, B., Oral, B., & Köksalan, B. (2024). Türkiye Yüzyılı Maarif Modelinin                       ERG.  (2024).  Türkiye  Yüzyılı  Maarif  Modeli’nin Amacını Anlamak.  https://www.egitim-
                   Program Geliştirme ve Felsefi Düzlemden Analizi. EKEV Akademi Dergisi, (99),                                   reformugirisimi.org/wp-content/uploads/2024/08/Turkiye-Yuzyili-Maarif-Modeli-
                   59-73.                                                                                                         nin-Amacini-Anlamak.pdf. 1.10.2024 tarihinde erişilmiştir.

            Ateş, H. (2024). Türkiye Yüzyılı Maarif Modelinde Bahsedilen Öğrenci Profili “Yetkin ve                        Ellis, A. K. (2014). Exemplars of curriculum theory. Routledge.
                   Erdemli İnsan”a Ulaşmanın Yolu. The Journal of Social Sciences, 71(71), 13-35.
                                                                                                                           Ennis, R. H. (1987). Critical thinking and the curriculum. Thinking skills instruction: Con-
            Avrupa Komisyonu. (2000). European report on the quality of school education sixteen qual-                            cepts and techniques, 40-48.
                   ity indicators. Erişim adresi: https://aei.pitt.edu/42406/1/A6503.pdf.
                                                                                                                           Erdoğan, M., Kayir, Ç. G., Kaplan, H., Ünal, Ü. Ö. A., & Akbunar, Ş. (2015). 2005 Yılı
            Bakaç, E. (2019). Comparison Of 2005 Science and Technology Curriculum, 2013 And                                      ve Sonrasında Geliştirilen Öğretim Programları ile İlgili Öğretmen Görüşlerı; 2005-
                   2018 Science Course Curriculums: 2005 Fen Ve Teknoloji Dersi Öğretim Programı,                                 2011 Yılları Arasında Yapılan Araştırmaların İçerik Analizi. Kastamonu Eğitim Der-
                   2013 ve 2018 Fen Bilimleri Dersi Öğretim Programlarının Karşılaştırılması. Journal                             gisi, 23(1), 171-196.
                   Of Human Sciences, 16(3), 857-870
                                                                                                                           Ersoy, Y. (2006). İlköğretim Matematik Öğretim Programındaki Yenilikler-I: Amaç, İçerik
            Bakioğlu, A., & Baltacı, R. (2010). Akreditasyon: eğitimde kalite. Nobel Yayın Dağıtım.                               ve Kazanımlar. İlköğretim online, 5(1), 30-44.

            Bellack, A. A. (1969). 1: History of curriculum thought and practice. Review of educational                    Eurydice. (2015). Eğitimde kalite güvencesi: Avrupa’da okul değerlendirmesine ilişkin poli-
                   research, 39(3), 283-292.                                                                                      tikalar ve yaklaşımlar. Eurydice Raporu, Avrupa Birliği’nin Yayınlar Bürosu.

            Beyaztaş, D. İ., Kaptı, S. B., & Senemoğlu, N. (2013). An analysis of elementary school                        Göksoy, S. (2014). Eğitim Sistemlerinde Kalite Standartları ve Kalite Standart Alanları. 21.
                   curricula since the foundation of Republic of Turkey. Ankara University Journal of                             Yüzyılda Eğitim ve Toplum Eğitim Bilimleri ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(7),
                   Faculty of Educational Sciences (JFES), 46(2), 319-344.                                                        85-99.

            Birleşmiş Milletler. (2014). İnsani gelişme raporu/İnsani ilerlemeyi sürdürmek: Kırılgan-                      Glatthorn, A. A., Boschee, F., Whitehead, B. M., & Boschee, B. F. (2018). Curriculum lea-
                   lıkları azaltmak ve dayanıklılık oluşturmak. Erişim adresi: https://www.tr.undp.org/                           dership: Strategies for development and implementation. SAGE publications.
                   content/turkey/tr/home/library/human_development/hdr-2014.html.
                                                                                                                           Harrington, H. J., and Harrington, J. (1994). Total improvement management: The next gen-
            Brittingham, B., Sands, M., Erbaş, S., Kavak, Y., … Tercanlıoğlu, L. (1999), Türkiye’de Öğ-                           eration in performance improvement. McGraw-Hill.
                   retmen Eğitiminde Standartlar ve Akreditasyon, YÖK/Dünya Bankası Millî Eğitimi
                   Geliştirme Projesi, Ankara.                                                                             Hewitt, T. W. (2006). Understanding and shaping curriculum: What we teach and why. Sage
                                                                                                                                  Publications.
            Bulut, K. (2019). 2006 ve 2018 Türkçe Dersi Öğretim Programlarının Karşılaştırmalı Ola-
                   rak İncelenmesi. Turkish Journal Of Social Research/Turkiye Sosyal Arastirmalar                         İlhan,  A.,  &  Aslaner,  R.  (2019).  2005’ten  2018’e  Ortaokul  Matematik  Dersi  Öğretim
                   Dergisi, 23(3).                                                                                                Programlarının Değerlendirilmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,
                                                                                                                                  46(46), 394-415.
            Cheung, D., & Wong, H. W. (2002). Measuring teacher beliefs about alternative curriculum
                   designs. Curriculum journal, 13(2), 225-248.                                                            Karataş, İ. H. (2024). Türkiye Yüzyılı Maarif Modeli Hakkında. Alanyazın, 5(1), 6-11.

            Coşkun Yaşar, G., & Aslan, B. (2021). Curriculum theory: A review study. International                         Karatay, R., Timur, S., & Timur, B. (2013). 2005 ve 2013 Yılı Fen Dersi Öğretim Program-
                   Journal of Curriculum and Instructional Studies (IJOCIS), 11(2).                                               larının Karşılaştırılması. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi
                                                                                                                                  (15), 233-264.
   95   96   97   98   99   100   101   102   103   104   105